Wednesday, November 29, 2006

AS AMIGAS
Hai amigas
de toda a vida,
amigas
de apenas un ano,
pero todas elas
forman as amigas.
¿Qué seriamos nós
sen amigas?
Aquelas que nos
axudamos e apoiamos
mutuamente.
Esas que,
ás veces,
son máis
que a familia.
¿Qué seriamos nós
sen as amigas?
Todos tentan
separalas,
pero elas
resistirán,
porque
hai algo
que se chama
CONFIANZA,
que nada
nin ninguén
poderá derribala.
Esta unión eterna
que nos terá amarradas
de por VIDA.
¿Qué seriamos nós
sen as amigas?
SEMPRE XUNTAS
PASE O QUE PASE

6 comments:

Somoneta said...

ola rapaza gustame moito a túa composicíon quero que sepas ue aqui tes unha amiga para toda a vida que ainda que estemos lonxe quero que sepas que podes contar conmigo para sempre.bikos e forza para diante da tua fiel amiga fany
querote moito non o olvides nunca

Anonymous said...

estou dacordo con todo o que aquí se nomea, mais ás veces demasiada confianza entre as amigas pode conducirnos a un "destino fatal" que fai que todos os bos momentos pasados se veñan abaixo.De todas formas está moi ben o traballo porque a amistade é algo moi importante,¿que seriamos nós sen ela?continuade así e moi boa sorte que está moi ben!!!!!

Anonymous said...

estamos dacordo con todo o que aquí se nomea, mais ás veces demasiada confianza pode conducir a un "destino fatal" e facer que todos os bos momentos pasados se veñan abaixo,pero si é certo que a amistade é unha das cousas máis importantes,que seriamos nós sen ela?De todos xeitos está ben o traballo,así que segue así e...ánimo!!!!!

Anonymous said...

Gústame a idea de combinar formatos e colores. Un poema moi vangardista, malia a súa intimidade.

Anonymous said...

é un poema precioso aínda que discrepo en q os amigos sexan de puco tempo, xq se de verdade son amigos, son para toda a vida e nunca vos fallaredes. U poema precioso e moi chulo, non pares de escribir e fai moitos así:)

Anonymous said...

mdeaO ben da amizada é o ben máis prezado.
Amigos
Si estou,triste alegranme
si teño frío,danme calor
si me sinto só,fanme compañía,
si morres devolvenche a vida.
Sono todo pra min.
Si me faltan eles non son nada,
non son nada si eles non están,
afógome no horizonte da soídade,
que parece non ter fin,
vexo máis cerca o inferno dos meu adentros,
a mirada perdese no meu interior,
afógome nos meus pensamentos.
Non son nada
comparado coa infinidade do mundo
pero sono todo pra min.

Como ti ben dixeches eso e amizade