Hoxe remata o noso camiño xuntos,
parece mentira que xa pasasen tanto tempo;
tempo hai xa que eramos uns cativiños
que comezabamos con ledicia
unha das primeiras etapas das nosas vidas,
e agora uns aniños máis vellos,
vámosnos a separar.
sempre no noso recordo, estes felices anos.
5 comments:
Es bonito poder recordar momentos pasados y volver a sonreir como entonces....con aquella inocencia...no hay que perderla!
e sempre no meu recordo... o teu sorriso, o teu mirar, o teu silencio... os teus poemas que navegaron comigo nesta singradura!!!! un bico moi forte e sincero desta persoa que tivo a sorte de coñecerte / coñervos. Foi moi chulo cruzar o mar con vós, Tania e Shaila.
É imposibel separte de alguén xa que sempre tes o recordo. E moita desa xente sempre seguirá contigo, no teu corazón.
Un bico!!!
a separación da distancia
non existe no verdadeiro
sentir das almas que se queren...
e aínda vos pasarán máis anos. saúdos para a miña terra.
Post a Comment